مدیریت دانش

دانش دربرگیرنده تمامی حوزه‌های آگاهی و مهارت‌هایی است که افراد برای حل مسائل مختلف به کار می‌گیرند. دانش از اطلاعات و اطلاعات از داده‌ها به دست می آیند. در واقع دانش، درک و آگاهی است که در طول مطالعه، تحقیق و تجربه به دست خواهد آمد و نزدیک‌ترین لایه به تصمیم‌گیری است. تبدیل اطلاعات به دانش و پردازش آن بر عهده انسان‌ها خواهد بود و به گونه‌ای باورهای افراد را درباره روابط نشان می‌دهد.

با حضور دانش در همه زمینه‌های زندگی بشری و گستردگی بحث و نیاز روزمره به آن، نیاز به مدیریت دانش بیشتر احساس می‌شود. بنابراین باید بتوان دانش به دست آمده از تجربیات را جمع آوری، پردازش و بهینه‌سازی کرد تا سبب ارتقای سرمایه‌های فکری در سطح کلان شود. اندوخته‌های علمی که در هر بخش و سازمانی وجود دارد، باید به گونه ای باشد که در زمان مناسب در اختیار افراد مناسب قرار بگیرد تا بتوانند وظایف و کارهای خود را بهتر و موثرتر به انجام برسانند. این کوششی است برای تبدیل دانش کارکنان به دارایی مشترک سازمانی که می‌توان از طریق ایجاد انگیزه درکارکنان برای تسهیم دانش خود و ایجاد تسهیلات برای تفسیر داده‌ها و اطلاعات استفاده کرده تا این داده‌ها و اطلاعات معنای مورد نیاز را بیابند.

سازمان‌ها از دانش و اطلاعات در زمینه‌های كنترل، تصمیم‌گیری، تجزیه و تحلیل مسائل و تولید محصولات جدید استفاده می‌كنند. از آنجایی كه امروزه، دانش یك مزیت رقابتی برای سازمان‌ها ایجاد میكند، توجه به مدیریت دانش و پرداختن به آن، فرصت مناسبی را برای سازمان به وجود می‌آورد تا علاوه بر ادامه حیات در محیطی پویا بتواند گوی سبقت را از سایر سازمان‌ها ربوده و پیشتاز عرصه‌های مختلف فعالیت باشد.